Sen gittin içimde sende kalan kırıntılar bir sabah namazı eşliğinde içimde hiç büyümemiş bir çocuk mezarı gözlerim Suskun yüreğimde ayazlar martılar firarda bu bir veda.. Sen gittin karanlığa gömüldüm yalnızlığa sürüldüm yüreğimde çatlaklar yüzümde cam kırıklıkları. Söylenmemiş sözleri iki dudak arasında sıkıştırıp kuruttum ve yazdım sensiz gecen her saniyenin küf tutmuş duvarlarına sana dair pas tutmaya mahkum acı dolu sözleri. Yarınlarımı avuç içinde parçaladım göz kenarında beklettiğim seni “gözyaşlarıma teslim ettim.“ Küçük bir çocuğun korkulu bakışları arasında yitirdim sabrımı. Hayallerim tepe taklak nedenler yanı başımda sözlerim ağır yüreğimde acı .. Cevabı olmayan sorular biriktirdim sessizliğin koynunda Yarını olmayan tozlu yollara saptım bir kelebeğin yaşamı kadar yaşam biçtim kendime. Yüreğimi idam sehpası bilip nefesimi iki gözünün hayalleri arasında sallandırdım Sen gittin yaşam ve sen arasındaki çizgiyi sırat bildim Yüreğimde devrimler yarattım hayallerimin sınırlarını aştım Bir zamanlar uçmaya yeltenen kanatlarımı kırdım bir bir . Kalemimi kağıda sapladım senli cümlelerin canına okudum Zamansız uyandım senli düşlerden rüyalarım karmakarışık Bir şehir yaratmıştım düşümde içinde ağlayan çocuklar Yağmurlar yağıyordu iç tenim ıslaktı benim Sen gittin çığlıklar devrildi üzerime ağıtlar yaktım karanlığın en ücra köşelerinde. Etrafımdaki manzaralar uykusuz çocuk gülüşlerimde saklı her şey Gitmeseydin gözlerine salıncak kurup sallanacaktım çocuksu masumiyetimle. Sen gittin İsyanları çoğalttım gözlerimin tetiğinde bir bir döktüm mermi çekirdeklerini ayak uçlarıma Kanayan dudaklarıma tuz bastım. İzmaritler üzerinde bıraktığın ruj izlerine bakıp ağladım sensiz günlerin arifesinde Ama yoksun ya ciğerimde söndürdüm yokluğunda yakılan haddi hesabı olmayan sigara izmaritlerini. Şimdi kelimelerim kör cümlelerim topal kaldı Sen gittin bir yarım sende kaldı sen geçen tüm yollar işgalde. Hüzün işlemeli ağıtlar krosu eşliğinde bitirdim yokluğunun pas tutmuş umutsuz çığlıklarını. Müziksiz şarkılar arasında küfürlü sözler oldum .. Öksüz kalmış benliğimin zamanlarında kaybettim berraklığımı. Kendi masalımı yazıyorum ölüm biçtiğim sonlarıma doğru bir varmışlarda bir yokmuşlar da diye başlayan Meşgul bir ton kırık bir hece bıraktım ardımda dönülmez tövbelere gömdüm kendimi. Anonim türkülerin boşluğuna bırakıyorum parçalarımı Sen gittin ötenazi nöbetlerinde söndürdüm sensiz doğacak güneşi gözbebeklerimde
