Sen Yoktun Ya!

Konu, 'Şiir Cafe' kısmında emrah068 tarafından paylaşıldı.

  1. emrah068
    Offline

    emrah068 Yeni Üye Üye

    Kayıt:
    14 Temmuz 2007
    Mesajlar:
    48
    Beğenilen Mesajlar:
    0
    Sen Yoktun Ya!


    Yollar hep yokuşa sardı
    Gün karanlığa doğru
    Dansetmiyordu artık rüzgar
    Toprağa küskün yağmur
    Bir hüzün çiçeklerde
    Boynu bükük yapraklar, ağaçların
    Mahcup, sessiz, beklemede

    Boğazımda bir düğüm
    Hüzün devşiriyor yaralı yüreğim
    Yer arıyor kendine solgun umut,
    Rüyalardan medet..
    Bekliyorum,
    Vefalı bir ses,
    Özlüyorum..
    Ağlıyorum

    Hani o ateş vardı ya
    Hani o saran alev
    Hani o sessiz haber
    Hani o sensiz haber
    Hani o ölüm haber
    Ölmüştüm ölmeden
    Efsunlu o geceden sonra
    Sabahı beklemeden

    Bir ebed bestesiydi sevdam sana
    Bir sözdü,
    Perde kalmamıştı oysa vuslata
    Kurşun gibi saplandı, şimdi
    Yani o anda
    Hani öldüğüm,
    Hani şakaklarımda çıldıran sesin;
    Gidiyorum...

    Güller kokmaz oldu artık,
    Çiçekler solgun ve ölgün
    Çöle döndü mahzun bahar
    Güfteler elem üflemekte
    Vedâ üflemekte
    Cefâ üflemekte,
    Alevden bir kor, sinelerde
    Beyhûde..
     

Sayfayı Paylaş